Flamenco

Το Φλαμένκο είναι ένα ισπανικό είδος μουσικής και χορού, ο οποίος εμφανίστηκε για πρώτη φορά κατά τον 19ο αιώνα.

Το Φλαμένκο ενσωματώνει μια σύνθετη μουσική και πολιτισμική παράδοση που προήλθε αρχικά από την περιφέρεια της Ανδαλουσίας όπου δημιουργήθηκε από την μοναδική συνύπαρξη της αραβικής, ανδαλουσιανής, σεφαραδίτικης και τσιγγάνικης κουλτούρας.

Αρχικά, αποτελεί μέσο έκφρασης των τσιγγάνων και γενικά των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων της Ανδαλουσίας.
Πρώτα εμφανίζεται το τραγούδι “cante”.

Είναι κυρίως αυτοσχεδιασμοί που αποτυπώνουν τις δυσκολίες που πέρασε ο λαός τους κατά τη διάρκεια των αιώνων. Αργότερα, προστέθηκε η μουσική, με την χρήση της κιθάρας “toque” και ο χορός “baile”. Βασικό συστατικό του χορού φλαμένκο αποτελεί ο ήχος από τα πόδια των χορευτών.

Ο γυναικείος χορός αναδεικνύει την χάρη του σώματος και των χεριών.
Όπως και με άλλες πλευρές της ισπανικής τέχνης, έτσι και στο Φλαμένκο αναφέρεται ο όρος duende, ένας από τους πιο δύσκολα μεταφράσιμους όρους ο οποίος χρησιμοποιήθηκε από τον Λόρκα και συνοπτικά υπονοεί ένα είδος “μαγείας”, μυστηριακής δύναμης και ιδιαίτερης ανύψωσης της ψυχής του καλλιτέχνη που ερμηνεύει το χορό, το τραγούδι και την μουσική.

Με την πάροδο των χρόνων, το Φλαμένκο βγήκε εκτός συνόρων και δέχτηκε επιρροές από χώρες της Λατινικής Αμερικής, αλλά και από άλλα είδη μουσικής, όπως την κλασσική και την τζαζ. Το ίδιο συμβαίνει και με τον χορό που επηρεάζεται αρχικά από τους παραδοσιακούς χορούς της Ισπανίας και στην συνέχεια από το κλασικό μπαλέτο, το μοντέρνο, το σύγχρονο κ.ά. Το Φλαμένκο εξελίσσεται διαρκώς, επηρεάζεται από άλλες μορφές τέχνης και ενσωματώνει νέα στοιχεία. Παύει να είναι απλώς φολκλόρ, και μετουσιώνεται σε υψηλή καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία.

Γίνεται ένα δυναμικό καλλιτεχνικό εργαλείο ικανό να εκφράσει τα πάθη, τις αγωνίες, τις ελπίδες, τα οράματα, τη χαρά και το δράμα του σύγχρονου ανθρώπου.
Το Φλαμένκο τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, διδάσκεται σε σχολές χορού και γίνεται όλο και πιο αγαπητό.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Οι αρχάριοι εισάγονται σε αυτή την τέχνη με τεχνικές ασκήσεις πάνω σε ρυθμικά μοτίβα (compás), ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν πως λειτουργεί αυτό το είδος χορού. Το σώμα προετοιμάζεται και ενδυναμώνεται, με επαναληπτικές ασκήσεις χεριών (brazeo) και ποδιών (zapateado), μαρκάροντας letras και χτυπώντας ρυθμικά μοτίβα με πόδια και χέρια, ώστε να μπορέσουν να γνωρίσουν σταδιακά την μεγάλη παλέτα του flamenco.

Η εξοικείωση με την μουσική, τον ρυθμό και το τραγούδι είναι επίσης μέρος των μαθημάτων, δουλεύοντας με τον κάθε χορευτή ξεχωριστά, ώστε να συνηθίσει να λειτουργεί ολιστικά μέσω της επαναλαμβανόμενης ‘έκθεσής του’ μέσα στην ομάδα. Στοχεύοντας στην εξατομίκευση του μαθητή μέσα από την ομάδα. Ανήκω ενεργητικά στο σύνολο, βρίσκω τον εαυτό μου.
Σκοπός των μαθημάτων είναι η παρουσίαση του υλικού σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο. Η ώρα του μοιράσματος της εμπειρίας.